کد مطلب:314290 شنبه 1 فروردين 1394 آمار بازدید:195
سقایت علی
عبدالحمید ابن ابی الحدید در شرح نهج البلاغه گوید: بدان كه اگر علی علیه السلام با آن فصاحت و بلاغتی كه مخصوص اوست مباهات و افتخار كند و مناقب و فضائل خود را برشمرد نمی تواند یك دهم فضائل خود را كه رسول مكرم صلی الله علیه و آله و سلم او را ثنا كرده بگوید، و من نمی خواهم فضائل او را و احادیث مرویه ی
[ صفحه 146]
امامیه را بازگو كنم، بلكه آن احادیثی را می گویم كه علمای حدیث آن را ذكر كرده اند، كسانی كه آنان را نمی شود متهم كرد و حتی عقیده به برتری وافضلیت دیگران را بر علی علیه السلام دارند، و روایات آنان آن چنان موجب سكون و آرامش نفس است كه روایات دیگران این آرامش را نمی آورد. (آن گاه بیست و چهار حدیث را از رواة عامه بیان می كند كه به مناسبت موضوع مورد بحث در سقایت، یك حدیث آن را می آوریم).
حدیث شانزدهم: چون شب جنگ بدر فرا رسید، پیامبر صلی الله علیه و آله و سلم فرمود: من یستسقی لنا ماء؟ چه كسی آب برای ما می آورد؟ پس باز ایستادند مردم (از هیبت و عظمت این كار) پس علی علیه السلام به پاخاست و مشكی برداشت و نزد چاهی گود آمد كه تاریكی و ظلمت آن را فرا گرفته بود، آن گاه سرازیر شد و در آن فرو رفت، پس خداوند به جبرئیل و میكائیل و اسرافیل پیام داد كه آماده سازید پیروزی را برای محمد صلی الله علیه و آله و سلم و برادرش علی علیه السلام و حزب او و یارانش، پس از آسمان فرود آمدند و برای آنان بانگ و خروش بود كه هر كه گوش می داد می شنید، پس چون به نزد آن چاه رسیدند بر علی علیه السلام سلام كردند تا نفر آخر به جهت اكرام و اجلال او.
و احمد در كتاب فضائل علی علیه السلام این روایت را آورده و در آن از طریق انس بن مالك، این را اضافه كرده است: ای علی روز قیامت ناقه ای از ناقه های بهشتی را می آورند برای تو پس سوار می شوی بر آن و زانوی تو برابر است با زانوی من و ران تو برابر است با ران من تا آنكه داخل بهشت می شوی. [1] .
[ صفحه 146]
امامیه را بازگو كنم، بلكه آن احادیثی را می گویم كه علمای حدیث آن را ذكر كرده اند، كسانی كه آنان را نمی شود متهم كرد و حتی عقیده به برتری وافضلیت دیگران را بر علی علیه السلام دارند، و روایات آنان آن چنان موجب سكون و آرامش نفس است كه روایات دیگران این آرامش را نمی آورد. (آن گاه بیست و چهار حدیث را از رواة عامه بیان می كند كه به مناسبت موضوع مورد بحث در سقایت، یك حدیث آن را می آوریم).
حدیث شانزدهم: چون شب جنگ بدر فرا رسید، پیامبر صلی الله علیه و آله و سلم فرمود: من یستسقی لنا ماء؟ چه كسی آب برای ما می آورد؟ پس باز ایستادند مردم (از هیبت و عظمت این كار) پس علی علیه السلام به پاخاست و مشكی برداشت و نزد چاهی گود آمد كه تاریكی و ظلمت آن را فرا گرفته بود، آن گاه سرازیر شد و در آن فرو رفت، پس خداوند به جبرئیل و میكائیل و اسرافیل پیام داد كه آماده سازید پیروزی را برای محمد صلی الله علیه و آله و سلم و برادرش علی علیه السلام و حزب او و یارانش، پس از آسمان فرود آمدند و برای آنان بانگ و خروش بود كه هر كه گوش می داد می شنید، پس چون به نزد آن چاه رسیدند بر علی علیه السلام سلام كردند تا نفر آخر به جهت اكرام و اجلال او.
و احمد در كتاب فضائل علی علیه السلام این روایت را آورده و در آن از طریق انس بن مالك، این را اضافه كرده است: ای علی روز قیامت ناقه ای از ناقه های بهشتی را می آورند برای تو پس سوار می شوی بر آن و زانوی تو برابر است با زانوی من و ران تو برابر است با ران من تا آنكه داخل بهشت می شوی. [1] .
[1] نمونه ي معارف اسلام، ج 7، ص 48 - 47، علي فصيحي. به نقل از بحار قديم ج 9، ص 516 و جديد ج 40 ص 80.